Kotuńka – skała znajdująca się na środku nurtu Dunajca tuż przed wjazdem do Szczawnicy. Zbudowana z czorsztyńskiego wapienia skała jest dobrze widoczna z drogi i stanowi charakterystyczny element krajobrazu tej okolicy.
Jak z wieloma skałami pienińskimi, tak i z Kotuńką związana jest legenda. Według niej diabeł niósł ogromny głaz, który zamierzał zrzucić na Zamek Pieniński na Zamkowej Górze, w którym przed Tatarami ukrywała się św. Kinga. Jednak zamiar ten udaremnił mu kogut, który zapiał i cała moc diabelska opuściła go. Opuszczony przez diabła kamień wpadł do rzeki nie czyniąc nikomu szkody.
Kotuńka ma wysokość 9,5 m, a jej wierzchołek 438 m n.p.m. W latach 1875-1912 stała na niej rzeźba górala witającego gości przybywających do Szczawnicy, w 1997 r ustawiono podobną rzeźbę.
Pochodzenie nazwy skały nie jest jasne. Jadwiga Łuszczewska w 1869 r. pisała, że "zwana jest Kotunią, bo psotliwym ruchem wyglądając z wody, niby kot chytrze się czai..."
źródło : wikipedia