Boimy się życia, boimy się śmierci
Strach nam towarzyszy aż do końca drogi
Boi się bogaty, boi się ubogi
Boją się grzesznicy i boją się święci

Choć bez własnej woli do życia poczęci
Między mit a prawdę pełni wątpliwości
Wkraczamy, wciąż błądząc w drodze ku wieczności
Lecz czy w tej podróży trzeba bać się śmierci?

Budzimy się z życia, aby śnić od nowa
Przejrzawszy się przedtem w lustrze zapomnienia
Bo śmierć także snem jest pełnym marzeń sennych

I śnimy we śnie wiecznym wiele snów tak pięknych
Że ich nie wyrażą żadne ludzkie słowa
Więc umarli wolą poezję milczenia

"Poezja milczenia"
Jan Berłowski