smyk5 2011-02-11

łazisz po tych polach, pięknie focisz- tylko nie waż się przeziębić

maniek1 2011-02-11

Miłego wieczorka życze:))
Smacznej kolacyjki:)

davie 2011-02-11

Wspaniała ilustracja do wiersza Szymborskiej.
Pozdrawiam Aniu weekendowo.

isia222 2011-02-11

kamień polny.... a w polu tak ładnie zielono, i ten świeży wiaterek w słoenczny dzień....

kalina3 2011-02-11

Piękny wiersz a kamień Aniu idealnie pasowałby w moim ogródku.Słodkich snów życzę

reni50 2011-02-11

piękna całość...

ewusia 2011-02-11

Świetna fotografia, patrzę i podziwiam
jak świetnie pasuje zdjęcie do wiersza.
Miłego wieczoru !

gama27 2011-02-11

Aniu..czy to bombka niespodzianka..Mogę ją rozbroić..jestem "sap erkiem"...Milego wieczorku....:)

krzys7 2011-02-11

Duży ten kamień, wiersz bardzo ciekawy

alwe65 2011-02-12

Oddaję myśli wiatrom
niech zaniosą je do Ciebie
niech Cię serdecznie pocalują
i za przyjaźń Twoją podziękują.


Wspanialej soboty Anno
buziaczki ..Fredziu

iemand 2011-02-12

Spokojnego, miłego weekendu Ci życzę .... Pozdrawiam ....

maniek1 2011-02-12

Witam.Smacznej kawki porannej:)
Miłej i słonecznej soboty życzę:))

jairena 2011-02-12

... Piękny obraz! Pani Szymborskiej taka ilustracja do wiersza bardzo by się spodobała:)
Wszystkiego dobrego Aniu i ...nie kopmy kamieni:)

jazkra 2011-02-12

Wiersz jest niezwykły ....
Ilustracja wspaniała ....
Pozdrawiam Aniu serdecznie :)

jadpaw5 2011-02-12

Zielone źdźbła widzę wokół kamienia

aniceta 2011-02-12

Dobrze Aniu, zrobię Ci sówkę, tylko kółka nie mam.

cicha72 2011-02-12

piękne zdjęcie, pozdrawiam :) miłej soboty:)))

cicha72 2011-02-12

Opowiem Ci bajkę o smutnym kamieniu, co leżał samotny przy drodze,
gdzieś w cieniu I o tym jak marzyłby ktoś go przytulił, lecz nikt go
nie widział był szary i bury Czasami ktoś przysiadł odchodził, nie
wracał a kamień wciąż czekał i tęsknił...i płakał Był taki
samotny i pragnął bez przerwy należeć do kogoś, kto dobry i wierny
Czas mijał ulotny zmieniała się ziemia niestety nikt nie chciał szarego
kamienia Aż kiedyś porankiem gdy rosa błyszczała tęcza usiadła
odpocząć gdzieś chciała I gdy poczuła moc uczuć kamienia po kropli
kolorów na niego kapnęła Łąkami, polami szła sobie dziewczyna
zwyczajna, przeciętna samotna, niczyja Gdy kamień ujrzała zmieniony
przez tęczę wiedziała, poczuła i wzięła go w ręce Wzruszona
szepnęła: iść dalej nie muszę, bo kamień znalazłam i piękną w nim
duszę.... miłego popołudnia:)